Τι να μου πω;

Τι να μου πω αφού είμαι ξένος
Δεν βρίσω κάτι να μου πω
Τι να μου πω σπάω τον καθρέφτη
Δεν μπορώ ούτε να με δω

Έξω νυχτώνει και τ’ αστέρι
το δικό μου με πληγώνει
Έξω βραδιάζει και πώς να σβήσω
Του μυαλού μου το καζάνι που βράζει;

Έξω νυχτώνει κι η μορφή σου
Τώρα πάλι με στοιχειώνει
Έξω βραδιάζει κι ο τοίχος
Μεθυσμένος που κλαίω με κοιτάζει

Και τι να πω σ’ ένα φάντασμα
ακίνητο που μένει σκεφτικό;
Και τι να πω άλλη μια μέρα
Απ’ την ίδια αφετηρία ξεκινώ

Τι να μου πω;
Τι να μου πω;
Τι να μου πω;
Τι να μου πω;

Εσύ τι λες
στον καθρέφτη όταν κοιτιέσαι;
Πες μου τι λες
Ξέρω πως φταις